Δευτέρα 25 Σεπτεμβρίου 2017

«ΟΠΟΥ ΔΕΝ ΠΙΠΤΕΙ ΛΟΓΟΣ ΠΙΠΤΕΙ ΡΑΒΔΟΣ» (ή ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ «ΜΕ ΑΛΛΑ ΜΕΣΑ»)

«ΟΠΟΥ ΔΕΝ ΠΙΠΤΕΙ ΛΟΓΟΣ ΠΙΠΤΕΙ ΡΑΒΔΟΣ» (ή ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ «ΜΕ ΑΛΛΑ ΜΕΣΑ»)
Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,
Το σύστημα αξιολόγησης της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν είναι ούτε νέο ούτε καλύτερο από τα προηγούμενά του, γι’ αυτό και από την πρώτη στιγμή, αντιμετώπισε την αντίδραση και την «απεργία- αποχή» των εργαζομένων και παραμένει, σε ποσοστό άνω του 90%, ανεφάρμοστο. Κυρίως όμως δεν είναι ακίνδυνο, όπως μας «διαβεβαιώνει» η υπουργός. Γιατί τα ζητούμενα δεν είναι να βρεθούν οι «άριστοι», εκλεκτοί της διοίκησης, που θα πάρουν ψίχουλα, αν και όποτε οι δανειστές επιτρέψουν να «ξεπαγώσουν» οι μισθολογικές μεταβολές. Ούτε βέβαια ότι θα διεξαχθεί από προϊσταμένους με ανάθεση, όπως ισχυρίζεται η ΑΔΕΔΥ καθώς οι κυρίαρχες παρατάξεις είναι στη πραγματικότητα υπέρ της αξιολόγησης. Αν δεν υπήρχε καμία  εκ του πονηρού πρόθεση, γιατί η υπουργός δεν προχωρά σε κρίσεις χωρίς τα φύλλα του 2016, εξάλλου δεν υπάρχουν ούτε του 2014 ούτε του 2015, και μετά να προχωρήσει στην εφαρμογή της αξιολόγησης ικανοποιώντας με αυτό τον τρόπο και την ΑΔΕΔΥ;
 Εκείνη όμως, όχι μόνο δεν κάνει αυτό, αλλά προχωρά σε μια χουντικής έμπνευσης τροπολογία με την οποία νομοθετεί τη τιμωρία των απεργών και με «δούρειο ίππο» τους προϊσταμένους-αξιολογητές, εκβιάζοντας με αποκλεισμό από τις μελλοντικές κρίσεις, όσους λόγω «υπαιτιότητας» δεν συντάξουν φύλλα αξιολόγησης. Έτσι αντιλαμβάνεται φαίνεται η κυβέρνηση την «Εθνική Στρατηγική για την Διοικητική Μεταρρύθμιση»: με εκβιασμούς, απειλές και ποινικοποίηση της συλλογικής δράσης, στοχεύοντας στη δημιουργία απεργοσπαστικού μηχανισμού, ενός σώματος προθύμων για κάθε βρομοδουλειά. Έτσι αντιλαμβάνεται το ρόλο των στελεχών που τοποθετεί: «χρήσιμοι» για να επιβάλουν τη πολιτική της, μα «αναλώσιμοι» όταν δεν συμμορφώνονται.
Προς τι λοιπόν η επιμονή του «όπου δεν πίπτει λόγος πίπτει ράβδος» ρισκάροντας ρήξη του ΣΥΡΙΖΑ με το «σύμμαχο» στρώμα των δημοσίων υπαλλήλων; Γιατί πολύ απλά οι «θεσμοί» πιέζουν, οι στόχοι για μικρότερο και πιο ευέλικτο δημόσιο παραμένουν και τα πραγματικά ζητούμενα είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι να συμμορφωθούν και να βρεθούν οι υποψήφιοι για έξοδο. Και αυτοί είναι οι συνήθεις ύποπτοι: εκείνοι που στις ελλείψεις προσωπικού θα ζητήσουν προσλήψεις και δεν θα ικανοποιήσουν το κριτήριο της «ικανότητας άσκησης πολλαπλών καθηκόντων», εκείνοι που θα τολμήσουν να διαφωνήσουν και δεν θα δείξουν «άριστη συνεργασία», εκείνοι που σε τελική ανάλυση δεν θα τα βρουν με τη διοίκηση, αλλά θα επιλέξουν την αλληλεγγύη και τη συλλογικότητα, όπως φάνηκε και με την τιμωρητική τροπολογία.
Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,
Για μας το ζήτημα δεν είναι η άποψη του καθενός για το τι σύστημα αξιολόγησης θα ήθελε, αλλά το τι επιχειρείται αυτή τη στιγμή. Η επιμονή των θεσμών και όλων των μνημονιακών κυβερνήσεων για να περάσει υπό οποιεσδήποτε συνθήκες η αξιολόγηση, τα σκοπίμως αόριστα και γενικά κριτήρια που θέτει, οι ποσοστώσεις που τώρα λέγονται «συντελεστές διόρθωσης», ο ρόλος της συνέντευξης και των ανώνυμων ερωτηματολογίων, η σύνδεσή της με τη μισθολογική εξέλιξη και την κινητικότητα, η τιμωρητική τροπολογία θα πρέπει να μας υποψιάσουν για  την ουσία της ως μέσο πειθάρχησης, χειραγώγησης, τρομοκράτησης και διάλυσης της συλλογικότητας και της αλληλεγγύης. Δεν πιστεύουμε λοιπόν τις διαβεβαιώσεις της υπουργού, εξάλλου τις ξέρουμε καλά τις διαβεβαιώσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν εκβιαζόμαστε και δεν τρομοκρατούμαστε. Ενώνουμε τη δύναμή μας με τους υπόλοιπους εργαζόμενους στο δημόσιο για να βρει, με μαζικούς όρους, και αυτό το σύστημα αξιολόγησης τη τύχη του προηγούμενου.
Ας μην ξεχνάμε ότι η αξιολόγηση (ως ένα από τα 95 προαπαιτούμενα έως το τέλος του 2017) σημαίνει: σύνδεση με μισθολόγιο, υποχρεωτική κινητικότητα, διαθεσιμότητα-απολύσεις, ιδιωτικοποιήσεις υπηρεσιών και φορέων, κ.ά.
Συμμετέχουμε μαζί με το υπόλοιπο δημόσιο στην απεργία-αποχή από τις διαδικασίες της αξιολόγησης που κήρυξε εκ νέου η ΑΔΕΔΥ, γιατί δεν έχουμε αυταπάτες για δήθεν αξιοκρατική και αντικειμενική αξιολόγηση, εξάλλου βλέπουμε τι γίνεται γύρω μας και δεν ξεχνάμε ότι οι στόχοι για απολύσεις, ευέλικτο και μικρότερο κράτος, παραμένουν.

Πρωτοβουλία Εργαζομένων στο Υπ. Παιδείας