Σήμερα οφείλεις να είσαι
Με τον λαό της ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ
Πρωτοβουλία Εργαζομένων στο Υπ. Παιδείας
Σήμερα οφείλεις να είσαι
Με τον λαό της ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ
Πρωτοβουλία Εργαζομένων στο Υπ. Παιδείας
Το Υπουργείο Παιδείας αρνείται να διοργανώσει εκδήλωση για την 28η Οκτώβρη, παρά την εγκύκλιο οδηγία του ΥΠΕΣ 68719/07-10-2024 (ΑΔΑ: ΡΗΩΙ46ΜΤΛ6-0ΝΡ), όπου αναφέρεται μεταξύ άλλων: "στην παρούσα χρονική συγκυρία, επιβάλλεται να δοθεί στον εν λόγω εορτασμό ουσιαστικό περιεχόμενο, αναφορικά με την ενίσχυση της ιστορικής μνήμης για τις αξίες της ελευθερίας, της εθνικής ανεξαρτησίας, της αντίστασης στο ναζιστικό και φασιστικό ολοκληρωτισμό."
Η Πρωτοβουλία Εργαζομένων στο
Υπ. Παιδείας θα προτείνει στο ΔΣ στο εξής οι γιορτές των Εθνικών επετείων να
διοργανώνονται από τον Σύλλογο, ώστε να αναδεικνύεται τα πραγματικό νόημα των
εθνικοαπελευθερωτικών αγώνων του λαού μας, το οποίο σκόπιμα σήμερα αποσιωπάται.
Πρωτοβουλία Εργαζομένων στο Υπ. Παιδείας
ΟΧΙ στις διώξεις
Νίκη στο
δίκαιο αγώνα των εκπαιδευτικών
Η Πρωτοβουλία Εργαζομένων στο
Υπουργείο Παιδείας υποστηρίζει έμπρακτα τον δίκαιο αγώνα των
εκπαιδευτικών που διώκονται για τη συνδικαλιστική τους δράση στον αγώνα κατά
της αξιολόγησης που οδηγεί στην απαξίωση της μόρφωσης, στην ιδιωτικοποίηση
της παιδείας, απεργώντας για τα αυτονόητα: για ουσιαστικές αυξήσεις στους
μισθούς, για ικανοποίηση των μορφωτικών αναγκών των παιδιών, για δημόσια και
δωρεάν παιδεία απέναντι στην εμπορευματοποίηση, κατηγοριοποίηση και διαφοροποίηση
σχολείων – μαθητών – εκπαιδευτικών που επιχειρεί η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως και
όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις.
Το υπουργείο Παιδείας και το
υπουργείο Οικονομικών στέλνει στα δικαστήρια σήμερα τη ΔΟΕ για να βγει
παράνομη και καταχρηστική η αυριανή 24ωρη απεργία.
Η ΔΟΕ αποφάσισε ότι η απεργία θα
γίνει κανονικά και
κατέθεσε αίτημα για επαναπροκήρυξή της από την ΑΔΕΔΥ.
ΜΕ ΔΙΩΞΕΙΣ ΚΑΙ ΒΙΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ
ΠΑΙΔΕΙΑ!
Υποταγμένος
εκπαιδευτικός – αμόρφωτος λαός!
Μέλη της Πρωτοβουλίας Εργαζομένων στο Υπουργείο Παιδείας και
οι εκλεγμένοι στα ΔΣ του Συλλόγου μας και της Ομοσπονδίας θα παρευρεθούν, αύριο Τετάρτη,
23/10/2024:
·
στις 10:00 στην παράσταση διαμαρτυρίας για τους διωκόμενους
εκπαιδευτικούς έξω από την Περιφερειακή Δ/νση Εκπ/σης Αττικής (Ξενίας 24)
·
στις 12:00 στην απεργιακή κινητοποίηση των εκπαιδευτικών στα Προπύλαια
Πρωτοβουλία Εργαζομένων
στο Υπουργείο Παιδείας
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Όταν στην αρχή του καλοκαιριού
ανακοινωνόταν, από τα ΜΜΕ, ένα μίνι νομοσχέδιο για την εκπαίδευση, δεν
φανταζόταν κανείς τι θα ερχόταν.
Ξεκίνησε η νέα σχολική χρονιά με
εκατοντάδες αν όχι χιλιάδες συγχωνεύσεις και καταργήσεις τμημάτων που προχωρούν
με εντολή του Υπουργείου Παιδείας και εφαρμόζονται από τις κατά τόπους
διευθύνσεις εκπαίδευσης. Με απαράδεκτο και αυταρχικό τρόπο, τα περισσότερα
σχολεία έχασαν ένα, ή περισσότερα τμήματα.
Ήδη οι συγχωνεύσεις στην
επικράτεια έχουν ξεπεράσει τις 1.600, μέσα στο καλοκαίρι από τα νηπιαγωγεία ως
τα ΕΠΑΛ (που με ήπια αναγωγή ισοδυναμούν με το κλείσιμο 150 περίπου σχολείων),
με αποτέλεσμα καθηγητές να μένουν χωρίς ώρες στα σχολεία και να μετακινούνται
σε άλλη περιφέρεια, ενώ αυξάνεται ο αριθμός των μαθητών ανά τμήμα (με στοίβαγμα
28 και 29 μαθητών).
Καταργούνται τμήματα ειδικοτήτων
σε ΕΠΑΛ, κυρίως στην Αττική, με αποτέλεσμα να μείνει στη μέση η φοίτηση των
μαθητών ειδικά σε περίπτωση που δεν υπάρχει άλλο ΕΠΑΛ στην περιφέρεια ή είναι
πολύ μακριά για τους μαθητές.
Δρομολογούνται καταργήσεις
τμημάτων της Β’ Λυκείου που επηρεάζουν ακόμα και την κατεύθυνση των μαθητών για
τις πανελλαδικές. Για παράδειγμα στο 2ο ΓΕΛ Αγ. Αναργύρων,
καταργείται η θετική κατεύθυνση και τα παιδιά μετακινούνται στο 11ο
ΓΕΛ Περιστερίου!!!
Η μη τήρηση λειτουργίας
ολιγομελών τμημάτων έρχεται σε μία δυσβάσταχτη για τους μαθητές περίοδο που
βρίσκονται αντιμέτωποι με την ολομέτωπη επίθεση του συστήματος των ταξικών
φραγμών της ΕΒΕ, την τράπεζα θεμάτων και την ακρίβεια που τσακίζει όσες λαϊκές
οικογένειες παλεύουν για να σπουδάσουν τα παιδιά τους.
Οι γονείς έχουν ξεσηκωθεί ενώ
δάσκαλοι και καθηγητές, που προχώρησαν σε κινητοποιήσεις έξω από το Υπουργείο
Παιδείας, ήρθαν αντιμέτωποι με χημικά και καταστολή. Η κυβέρνηση συνεχίζει
την επίθεση που έχει εξαπολύσει ενάντια στους εκπαιδευτικούς, με δεκάδες
παραπομπές στο πειθαρχικό, εκβιασμούς, διώξεις, παράνομες προφορικές εντολές,
διαρκείς δικαστικές προσφυγές, τελεσιγραφικές εγκυκλίους και εκφοβιστικά
έγγραφα, επειδή αντιστέκονται στην αξιολόγηση και συμμετέχουν στην
απεργία-αποχή.
Την ίδια στιγμή το υπουργείο
ανακοινώνει το ψηφιακό φροντιστήριο, δηλαδή νομιμοποιεί πλήρως την
τηλεκπαίδευση ως κανονική εκπαίδευση και εγκαινιάζονται οι «ψηφιακές τάξεις» σε
απομακρυσμένα νησιά, δηλαδή τάξεις χωρίς εκπαιδευτικούς!
Οι αγώνες των μαθητών,
εκπαιδευτικών και γονιών, να βαδίσουν πλάι στους λαϊκούς αγώνες του επομένου
διαστήματος για να καταφέρουν να βάλουν φραγμό στην πολιτική που γκρεμίζει
δικαιώματα και κατακτήσεις.
Άλλωστε, τις τελευταίες μέρες και
μετά τις κινητοποιήσεις, βλέπουμε την κυβέρνηση να υπαναχωρεί στις αρχικές της
αποφάσεις και σε πολλές περιοχές παίρνει πίσω καταργήσεις/συγχωνεύσεις σχολείων. Οι αγώνες μας, φέρνουν
αποτελέσματα!
Δηλώνουμε την αλληλεγγύη μας
και στηρίζουμε τον αγώνα και τα αιτήματα γονιών, μαθητών, εκπαιδευτικών.
Ø Δικαίωμα
σε Δημόσια Δωρεάν Εκπαίδευση με ποιότητα, για όλους!
Ø Καμία
περικοπή και συγχώνευση τμημάτων – Κανένα κλείσιμο σχολείου!
Ø Καμία
μετακίνηση μαθητών-τριών – Όλοι και όλες να γραφτούν στα σχολεία τους!
Ø Ολιγομελή
τμήματα!
Ø Κατάργηση
ΕΒΕ – Τράπεζας Θεμάτων!
Πρωτοβουλία Εργαζομένων στο Υπ. Παιδείας
«Ο κάθε άνθρωπος, που αγαπά την ελευθερία, χρωστάει τόσα στον Κόκκινο Στρατό, που δε θα μπορούσε να τα ξεπληρώσει ποτέ, με ό,τι κι αν έκανε»
Έρνεστ Χεμινγουέι
Ζήτω η Ημέρα της μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών!
Σαν σήμερα, στις 9 Μάη 1945 η ναζιστική Γερμανία συνθηκολογεί άνευ όρων, μετά από τον πιο σκληρό και αιματηρό πόλεμο που γνώρισε η ανθρωπότητα.
Στην Ευρώπη οι ναζιστικές και φασιστικές δυνάμεις έχουν οριστικά ηττηθεί, κυρίως από τις δυνάμεις του Κόκκινου Στρατού και τη θυσία περισσότερων από 27 εκατομμυρίων του Σοβιετικού λαού. Στην Ασία ο πόλεμος ακόμα εξελισσόταν με τον Κινεζικό λαό να έχει συνολικά πάνω από 35 εκατομμύρια θύματα.
79 χρόνια μετά επιχειρείται το ξαναγράψιμο της ιστορίας, με την εξίσωση κομμουνισμού και φασισμού, την απαγόρευση των σοβιετικών συμβόλων στη Γερμανία, που απελευθέρωσαν με τεράστιες θυσίες οι σοβιετικοί.
Σήμερα η ανθρωπότητα βρίσκεται στη δίνη ενός νέου μεγάλου πολέμου, με νέες φασιστικές δυνάμεις να βρίσκονται στο προσκήνιο. Ο ιμπεριαλισμός για μια ακόμα φορά δείχνει τα δόντια του και τα νύχια του καρφώνονται σε μια σειρά περιοχές του πλανήτη.
Το αμερικανοκίνητο νεοναζιστικό καθεστώς της Ουκρανίας, η γενοκτονία του λαού της Παλαιστίνης από το σιωνιστικό καθεστώς του Ισραήλ, του χωροφύλακα των ΗΠΑ στην περιοχή, έρχονται να μας θυμίσουν ότι ακόμα κι αν θέλουμε να ξεχάσουμε τον φασισμό αυτός δεν μας αφήνει. «Τον φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον, δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον!»
ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΦΑΣΙΣΜΟΣ!
ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΌ!
Πρωτοβουλία Εργαζομένων στο Υπ. Παιδείας
ΖΗΤΩ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ!
Η 1η του Μάη δεν είναι αργία, είναι απεργία!
Η κυβέρνηση αντί για τη Μ. Τετάρτη μετέφερε
την Εργατική Πρωτομαγιά για την Τρίτη του Πάσχα, γιατί δήθεν υπάρχει κίνδυνος
«διατάραξης της οικονομικής δραστηριότητας»!
Μιλούν για διατάραξη της
οικονομικής δραστηριότητας αυτοί που καταδικάζουν το λαό, τους εργαζόμενους στη
φτώχεια, που τους αναγκάζουν να
δουλέψουν δυο και τρεις δουλειές για να ζήσουν, που επιβάλλουν το καθεστώς της
13ωρης και της 6ήμερης δουλειάς.
Αυτό που τους ενοχλεί είναι οι
αγωνιστικές κινητοποιήσεις, όπως αυτές το τελευταίο διάστημα, των φοιτητών, των
αγροτών, οι απεργιακές κινητοποιήσεις για τα Τέμπη, οι γενικές απεργίες, που
κουρελιάζουν το αφήγημα για «ανάπτυξη» και «ευημερία».
Αυτό που φοβούνται είναι η οργάνωση
των εργαζόμενων και η συσπείρωση στα σωματεία τους, οι ταξικοί αγώνες που θα οδηγήσουν
στην αμφισβήτηση και στην ανατροπή του συστήματος της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης.
Τα οράματα και τα ιδεώδη της
Εργατικής Πρωτομαγιάς μας εμπνέουν ξανά από την εξέγερση για το 8ωρο στο Σικάγο
το 1886, τη μεγάλη απεργία των καπνεργατών στη Θεσσαλονίκη το Μάη του 1936, την
ηρωική θυσία των 200 κομμουνιστών που εκτελέστηκαν από τους Ναζί στην
Καισαριανή την Πρωτομαγιά του 1944.
Εμπνεόμαστε και δίνουμε το
αγωνιστικό παρόν σε όλες τις εκδηλώσεις για την Εργατική Πρωτομαγιά.
Ζήτω η Εργατική Πρωτομαγιά, μέρα αγώνα των εργατών όλου του κόσμου!
Καμία εμπλοκή της χώρας μας στις πολεμικές επιχειρήσεις, στην Ουκρανία
και στη Μέση Ανατολή.
Αλληλεγγύη στον ηρωικό παλαιστινιακό λαό.
Δουλειές και συνδικαλιστικά δικαιώματα για όλους.
Αυξήσεις στους μισθούς που να καλύπτουν το κόστος ζωής.
Πρωτοβουλία Εργαζομένων στο Υπ. Παιδείας
Πριν λίγες μέρες γιορτάστηκε η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, ως ημέρα μνήμης των αγώνων του κινήματος για τα δικαιώματα των γυναικών. Μια ακόμα ημερομηνία στο ετήσιο «επετειολόγιο», για να θυμηθούμε την παιδική εργασία, τον πρόσφυγα, την κακοποίηση ανηλίκων, την εμπορία ανθρώπων, τη φτώχεια, την εκμετάλλευση των αδύναμων.
Επέτειοι που αναρωτιέμαι αν επιτελούν τον αρχικό σκοπό τους. Μήπως, τελικά, συμβάλλουν στη μετατροπή της μνήμης σε λήθη και απάθεια; Στον αντίποδα λοιπόν της προσπάθειας ουδετεροποίησης και «εορταστικού εξωραϊσμού» των αγώνων που δόθηκαν και συνεχίζουν να δίνονται σε πολλά μέτωπα, πραγματική νίκη θα είναι όταν: αποδοθεί δικαιοσύνη για τις γυναίκες, θύματα έμφυλης βίας, για τις γυναίκες που δολοφονήθηκαν, βιάστηκαν, κακοποιήθηκαν από τους συζύγους/πατεράδες/συντρόφους. Όταν υπάρξουν δημόσιες υπηρεσίες κοινωνικής φροντίδας, δημόσιες δομές προστασίας για τα θύματα έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας. Όταν πάψει να υπάρχει ολιγωρία και έλλειψη κουλτούρας διαχείρισης από τις αρμόδιες αρχές, στα περιστατικά καταγγελιών. Όταν υπάρξει στιβαρό θεσμικό πλαίσιο, με ισχυρές παρεμβάσεις και πρωτόκολλα διαχείρισης στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα για την προστασία και ενδυνάμωση κάθε γυναίκας που στο χώρο εργασίας υφίσταται σεξιστικές, χειριστικές, υποτιμητικές συμπεριφορές από άνδρες συναδέλφους, υποφέροντας σιωπηλά, ανεχόμενες μια κουλτούρα βίας. Όταν αποδώσει καρπούς ο αγώνας των γυναικών που παλεύουν, ακόμα, για ίσες αμοιβές και ίση μεταχείριση με τους άνδρες συναδέλφους τους. Όταν οι υπάρξει δικαίωση για τις μάνες, αδελφές, τις συντρόφους, τις συζύγους των δολοφονημένων συνανθρώπων μας στα Τέμπη που παλεύουν στο όνομα των ζωών που χάθηκαν άδικα, ενάντια στην εξοργιστική προσπάθεια συγκάλυψης που επιχειρείται από την κυβέρνηση. Όταν πάψει η διαπόμπευση των θυμάτων σεξουαλικής εκμετάλλευσης και προστατευτεί η ανηλικότητα που τόσο βάναυσα ποδοπατείται όπως στην περίπτωση της 12χρονης από τον Κολωνό, όταν υπάρξει σεβασμός για τις γυναίκες προσφύγισσες που θρηνούν τα πνιγμένα τους παιδιά και υφίστανται διακρίσεις και παραβίαση των δικαιωμάτων τους. Όταν ακουστεί η κραυγή των γυναικών στη Γάζα, στην Υεμένη, στην Ουκρανία, θύματα πολέμων για τα πλούτη των λίγων και τη δυστυχία των πολλών. Όταν ακουστούν οι γυναίκες της διπλανής πόρτας, όλες εμείς στις μεγάλες πόλεις, στα χωριά, που παλεύουμε με την ακρίβεια, την αποδυνάμωση των δημόσιων παροχών στην υγεία, στην παιδεία, που αγωνιούμε για τις γενιές του μέλλοντος.
Η μεγάλη πρόκληση σήμερα, συναδέλφισσες και συνάδελφοι, δεν είναι να διεκδικούμε ίσες ευκαιρίες μέσα σ’ένα σύστημα που δομικά παράγει και συντηρεί ανισότητες, αλλά να καταλάβουμε και να αντιπαλέψουμε τους μηχανισμούς που τις δημιουργούν, να κατανοήσουμε την καταστροφική επίδραση της μακρόχρονης κυριαρχίας ενός συστήματος που διαιρεί τον κόσμο σε «ανώτερο» και «κατώτερο».
Ενώνουμε τις φωνές μας κόντρα στις δυνάμεις εκείνες που εκμεταλλεύονται όσους και όσες δεν έχουν φωνή, που εμπορευματοποιούν την υγεία, την παιδεία, που φιμώνουν τη δικαιοσύνη, που δεν σέβονται τον Άνθρωπο.
Θα προσπαθήσουμε με όλες μας τις δυνάμεις να είμαστε μάχιμα παρόντες και παρούσες σε κάθε διεκδίκηση, σε κάθε αγώνα για το δίκιο των ανθρώπων, να αναδείξουμε όλα τα σχετικά θέματα, εδώ στο Υπουργείο μας, ανοίγοντας ένα νέο δρόμο αντίληψης των προβλημάτων, που δεν θα «εξατμίζεται» σε μια επετειακή ημερομηνία.
Θα ήθελα να κλείσω μ’ένα προσωπικό βίωμα για τη σημασία του να παλεύει κανείς για μια καλύτερη ζωή. Η γιαγιά μου ήταν από τη Μάνη. Τη θυμάμαι πάντα με το μαύρο τσεμπέρι, τα μαύρα ρούχα, τα τραχιά στραβωμένα χέρια της από τη δουλειά στη γη. Μια γυναίκα από τις πολλές αφανείς, τις σιωπηλές φιγούρες της ιστορίας. Πολλά δεν μπόρεσε να κάνει. Γιατί ήταν γυναίκα, γιατί ήταν φτωχή, γιατί ήταν αγράμματη, γιατί γεννήθηκε κορίτσι κι όχι παιδί. Κι όμως πάλεψε πολύ. Και πάλεψε κόντρα στη θέση που της είχε επιφυλάξει η κοινωνία που γεννήθηκε. Πάλεψε για μια καλύτερη ζωή, εκεί στις ψηλές κορυφές του Ταϋγέτου, για ένα καλύτερο κόσμο. Ο αγώνας της έμεινε αδικαίωτος. Δύσκολοι εκείνοι οι καιροί και οι γυναίκες της εποχής της θυμάμαι που έλεγαν «ξέχνα και ζήσε». Αν την είχα σήμερα μπροστά μου θα ήθελα να της πω μερικούς στίχους από ένα τραγούδι του Δήμου Μούτση "Ξέρω τ’ όνομά σου, την εικόνα σου και πάλι απ την αρχή. Ψάχνω για μια διέξοδο γυρεύοντας μια αλλιώτικη ζωή."
Για μια αλλιώτικη ζωή λοιπόν συναδέλφισσες και συνάδελφοι.