Πρωτοβουλία Εργαζομένων στο Υπουργείο Παιδείας

 

ΟΧΙ ΣΤΟ ΔΙΧΑΣΜΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

ΟΧΙ ΣΤΑ ΨΕΥΤΙΚΑ ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ

 

Συνάδελφοι, συναδέρφισσες

Πριν λίγες μέρες πραγματοποιήθηκε έκτακτη Γ.Σ. με θέμα το νέο Οργανισμό και με την παρουσία του γενικού γραμματέα του υπουργείου, που κλήθηκε από το Δ.Σ. του συλλόγου για ενημέρωση. Χρειάστηκαν σχεδόν 2 ώρες «ενημέρωσης» και «καθησυχασμού» από το γ.γ. για να καταλάβουμε οι εργαζόμενοι ότι ψεύδεται, παρ’ όλες τις υποσχέσεις που επαναλάμβανε συνεχώς, περί Π.Δ. κ.λπ. και ότι  τίποτα δεν μας διασφαλίζει για το αμετάθετο,  όσο υπάρχει ο Ν.4440.

Συνάδελφοι, όπως είχαμε πει από την αρχή και όπως φάνηκε από τα λεγόμενα του γ.γ., η συζήτηση περί ενιαίου Οργανισμού είναι παραπλανητική, όχι μόνο γιατί δεν διασφαλίζει τους υπαλλήλους από τις υποχρεωτικές μετακινήσεις, αλλά επιπλέον, έχει ήδη προαποφασιστεί και οι εργαζόμενοι καλούνται να πουν τη γνώμη τους για κάτι τετελεσμένο, να γίνουν δηλαδή συν διαχειριστές και συνένοχοι στην πολιτική της κυβέρνησης. Αξίζει να σημειώσουμε εδώ, τη στάση που κρατάει η πλειοψηφούσα παράταξη του συλλόγου οι ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, που όχι μόνο εμμένει και καλλιεργεί ψευτοδιλήμματα περί ενός ή δύο οργανισμών, όχι μόνο διχάζει τους εργαζόμενους σε «προνομιούχους» της Κ.Υ. και «παρείσακτους» των περιφερειακών διευθύνσεων,  αλλά τελευταία κλαψουρίζει και για τους Γενικούς Διευθυντές, που τους κορόιδεψε ο «κακός Παντής».

Όχι, συνάδερφοι της πλειοψηφούσας παράταξης του ΔΣ, καθώς και μέλη των ΔΣ των περιφερειακών Δ/σεων! Δεν θα μπούμε στη διαδικασία διαχωρισμού των υπαλλήλων σε «περιφερειακούς» και «κεντρικούς». Δεν εξυπηρετεί κανέναν μας αυτός ο οργανισμός, διότι πολύ απλά έρχεται να συμπληρώσει το Ν. 4440 περί κινητικότητας. Δεν μπορούμε να συμπεριφερόμαστε σα να μην υπάρχει. Κανένας οργανισμός και κανένα Π.Δ. δεν μας εξασφαλίζει. Ζητάμε λοιπόν την κατάργησή του. Και η κατάργησή του θα έρθει με πραγματική αντίσταση και αγώνες. Όχι μόνο με ψεύτικες διακηρύξεις στα χαρτιά, καταγγελίες επί καταγγελιών, επισκέψεις σε πολιτικά κόμματα και μηνύσεις, πάγια τακτική του κρατικού συνδικαλισμού τα τελευταία χρόνια.

Δεν πρέπει να φοβόμαστε τη δύναμή μας! Δεν πρέπει πρώτα να σκεφτόμαστε τι δεν μπορούμε να κάνουμε και τι θα χάσουμε ξεκινώντας έναν αγώνα, αλλά τι μπορούμε να κάνουμε και τι μπορούμε να κερδίσουμε. Και έχουμε να κερδίσουμε πολλά αγωνιζόμενοι!