Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011

ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΜΕ ΟΛΟΜΕΤΩΠΟ ΑΓΩΝΑ

Εδώ και πολλές μέρες, ο λαός βλέπει να ολοκληρώνεται μπροστά στα μάτια του, η χρεοκοπία του πολιτικού συστήματος.
Μετά την αποτυχία του …παλιού πρωθυπουργού, της …παλιάς κυβέρνησης, του ίδιου του προέδρου της Δημοκρατίας, να υλοποιήσουν τις
επιταγές των τοκογλύφων, το  καταρρακωμένο μπλοκ εξουσίας, μετά από αναζητήσεις, παλινωδίες, υπόγειες διαπραγματεύσεις, απειλές και εκβιασμούς εντός και εκτός Ελλάδας, κατάφερε να αναδείξει μια νέα κυβέρνηση που θα ηγηθεί της πιο αντιδραστικής και βάρβαρης πολιτικής που γνώρισε ο τόπος εδώ και πολλές δεκαετίες.
Αυτή η κυβέρνηση θα υπογράψει και θα υλοποιήσει τις (πολύ χειρότερες από το μνημόνιο και το μεσοπρόθεμο) αποικιοκρατικές δανειακές συμβάσεις και τα μέτρα που οδηγούν στην υποδούλωση του λαού και την εξόντωση των εργαζόμενων με συνοπτικές διαδικασίες.

Συνάδελφοι, συναδέλφισσες
Ήδη άρχισαν οι εφεδρείες-απολύσεις, τόσο ευρύτερα, όσο και στο υπουργείο μας. Πώς μπορούμε να αντισταθούμε στις 150.000 τουλάχιστον απολύσεις που έρχονται; Ο καθένας μόνος του; ΟΧΙ, αυτό οδηγεί στο να περιμένουμε ποιος θα είναι ο επόμενος, πότε θα έρθει η σειρά μας. Χρειάζεται συλλογικός, μαζικός αγώνας με μορφές πάλης που θα υπερβαίνουν ότι γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. Είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε κάτι αποτελεσματικό και όχι ντουφεκιές στον αέρα, π.χ. κατάληψη διαρκείας; Αν ναι, έχουμε πιθανότητες επιτυχίας. Αν όχι, η ήττα είναι δεδομένη.
Η απόφαση βρίσκεται στα χέρια μας. Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα!

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΗ ΝΕΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΘΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΣΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΜΑΣ

ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΕΦΕΔΡΕΙΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ

ΠΛΗΡΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΣ ΜΙΣΘΟΥΣ


Πρωτοβουλία Εργαζόμενων στο Υπουργείο Παιδείας
protovouliaergaz@yahoo.gr

Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2011

ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 17/10
ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΚΙ ΟΧΙ ΑΛΛΟΙ ΓΙΑ ΕΜΑΣ
ΜΟΝΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ
ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ
ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΤΩΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΩΝ
ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ
ΓΙΑ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ

Πρωτοβουλία Εργαζόμενων στοΥπουργείο Παιδείας

Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2011

Οι αγώνες μας η μόνη Λύση!


Οι αγώνες μας η μόνη Λύση!

Από τη μια οι πρωτοφανείς απεργιακές συγκεντρώσεις στις 19 και 20 Οκτώβρη, ο πανελλαδικός ξεσηκωμός στις παρελάσεις της 28ης, η πραγματικότητα που δημιουργήθηκε μέσα από μαζικές Γενικές Συνελεύσεις στους χώρους δουλειάς, οι καταλήψεις υπουργείων, οι ανοιχτές συνελεύσεις στις γειτονιές, η άρνηση πληρωμών για τα χαράτσια, η γενικευμένη δηλαδή κοινωνική ανυπακοή και αντίσταση στις επιλογές των κυρίαρχων. Από την άλλη η εικονική πραγματικότητα για την οποία προσπάθησαν να μας πείσουν τα Μ.Μ.Ε. και τα ακριβοπληρωμένα τους παπαγαλάκια: Μιας κοινωνίας που δήθεν εκλιπαρεί τα καθεστωτικά κόμματα να σχηματίσουν μια ισχυρή κυβέρνηση για να προωθήσει τη λεηλασία των ζωών μας. Μιας κυβέρνησης που θα αναλάβει τη «βρώμικη δουλειά», να περάσει το επόμενο διάστημα πολύ πιο βάρβαρα πακέτα μέτρων από αυτά που έχουν μέχρι τώρα υλοποιηθεί, μέσα σε ένα καθεστώς κοινοβουλευτικής τρομοκρατίας, όπου οι κοινωνικοί αγώνες θα στιγματίζονται σαν εθνική προδοσία. Στο όνομα της «σωτηρίας της χώρας» θα επιχειρηθεί η εξόντωση και η εξαθλίωση της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Είναι άλλωστε φανερό πια ότι τα μέτρα που πήραν κι αυτά που ακολουθούν δεν έχουν στόχο την αντιμετώπιση του χρέους, αυτό έχουν καταφέρει να το φτάσουν εκτός ελέγχου. Απλά το χρησιμοποιούν για να αντλήσουν ακόμη μεγαλύτερα κέρδη, να αρπάξουν τη γη και τα σπίτια μας, τους φυσικούς πόρους και τις υποδομές, και στο τέλος θα έρθει και η ώρα της επίσημης χρεοκοπίας.
Και τώρα που επιτέλους βρήκαμε δημίους ας δούμε τι θα κάνουμε!
Μόνος δρόμος για το λαό, τους εργαζόμενους, η οργάνωση, ο αγώνας, η αλληλεγγύη μεταξύ μας. Να συνεχιστεί και με μεγαλύτερη ένταση από τα πριν το κύμα των συνελεύσεων, απεργιών, καταλήψεων στα υπουργεία και στις άλλες υπηρεσίες. Κι εδώ, στο Υπουργείο Παιδείας δεν πρέπει να μείνουμε απαθείς σαν τα πρόβατα που περιμένουν τη σφαγή. Άμεσα πρέπει να γίνει νέα γενική συνέλευση, με τη συμμετοχή όλων των εργαζόμενων, συμπεριλαμβανομένων των αποσπασμένων εκπαιδευτικών και των συναδέρφων από τον Ο.Ε.Ε.Κ. Στην τελευταία συνέλευση το Δ.Σ. επέβαλε τον αποκλεισμό τους από τη συνέλευση χωρίς να βάλει καν σε ψηφοφορία πρόταση που υπήρχε για συμμετοχή τους. Αυτό δεν πρέπει να ξαναγίνει. Είναι αυτονόητο ότι οποιαδήποτε κινητοποίηση αποφασιστεί, για να έχει επιτυχία, πρέπει να συμπεριλαμβάνει όλους τους εργαζόμενους στο υπουργείο. Τα περιθώρια στενεύουν, οι εφεδρείες, δηλαδή οι απολύσεις, έχουν αρχίσει.
Είναι ξεκάθαρο ότι το επόμενο διάστημα κάθε διαμαρτυρία, κάθε αγώνας που θα ξεφεύγει από τον έλεγχο του καθεστωτικού συνδικαλισμού και θα απειλεί τις κυρίαρχες επιλογές θα κρίνεται παράνομος. Για μας νόμιμο είναι το κοινωνικά δίκαιο, παράνομοι από το λαό θα κριθούν αυτοί που προωθούν σήμερα το πλιάτσικο της δημόσιας περιουσίας και την εξόντωση εκατομμυρίων ανθρώπων.
Συνάδερφοι/σες,
ας μιλήσει ο καθένας με το διπλανό του, ας βρούμε τρόπους να οργανωθούμε και να αντιδράσουμε! Ας σπάσουμε το φόβο και την τρομοκρατία. Τίποτα πιο τρομοκρατικό από το μέλλον που έχουν ετοιμάσει για μας και τα παιδιά μας. Ας ξέρουν καλά ότι η οργή μας θα τους πνίξει!
Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας και δηλώνουμε ότι θα σταθούμε μαχητικά στο πλευρό των εκπαιδευτικών που διώκονται για συνδικαλιστική δράση. Ξέρουμε καλά ότι τα σχολεία και τα πανεπιστήμια «βράζουν», πολλοί είμαστε γονείς και ζούμε από πρώτο χέρι μαζί με τα παιδιά μας, τη μιζέρια όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων έτσι όπως την έχουν καταντήσει οι πολιτικές δεκαετιών και της έχει δώσει τη χαριστική βολή η πολιτική των μνημονίων και του Δ.Ν.Τ. Είμαστε στο πλευρό των αγωνιζόμενων εκπαιδευτικών, μαθητών και φοιτητών, ο αγώνας για ζωή και αξιοπρέπεια είναι κοινός!
Γενίκευση και κλιμάκωση των απεργιών και των καταλήψεων. Συντονισμός με τους εργαζόμενους που αγωνίζονται και σε άλλους χώρους, στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Ο αγώνας στα χέρια των εργαζόμενων! Με μαζική συμμετοχή στις συνελεύσεις, να κάνουμε το σωματείο μας όργανο αγώνα και αντίστασης!
Να μην αφήσουμε τη «νέα» κυβέρνηση να πάρει ανάσα! Είμαστε πολλοί, έχουμε τη δύναμη!
Δεν είμαστε μόνοι μας! Από τις ευρωπαϊκές μητροπόλεις, μέχρι τις αραβικές χώρες και τις ακτές του ατλαντικού οι λαοί ξεσηκώνονται και γράφουν ιστορία!
Πρωτοβουλία Εργαζόμενων στο Υπουργείο Παιδείας
11/2011

Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2011

Να πάρουμε αποφάσεις αγώνα, να ανατρέψουμε την πολιτική που λεηλατεί τις ζωές μας


Όλοι και όλες στη Γενική Συνέλευση για να πάρουμε αποφάσεις αγώνα, για να ανατρέψουμε την πολιτική που λεηλατεί τις ζωές μας.

Συναδέρφισσα/ε.
Έχουμε όλοι καταλάβει το μέλλον που επιφυλάσσουν σ’ εμάς και στην υπόλοιπη κοινωνία: Φτώχεια, απολύσεις, μισθοί και συντάξεις πείνας, νέοι φόροι και χαράτσια, κατάργηση των όποιων κοινωνικών παροχών υπήρχαν, διάλυση της όποιας δημόσιας παιδείας και υγείας, λεηλασία της δημόσιας περιουσίας και των φυσικών πόρων. Κυβέρνηση, κεφάλαιο Δ.Ν.Τ. και Ε.Ε. έχουν αποφασίσει την εξόντωσή μας «για να σωθεί η χώρα» όπως λένε, ταυτίζοντας τη χώρα με τα δικά τους συμφέροντα.
Μέχρι τώρα η αντίδραση των εργαζόμενων δεν ήταν ικανή να ανατρέψει αυτή την πολιτική. Ο κάθε κλάδος περιορίζεται στα δικά του αιτήματα, ζητάει εξαίρεση, προσπαθεί να πείσει για τα δικά του δίκια. Κυριαρχούν ο κατακερματισμός και οι συντεχνιακές λογικές και το αποτέλεσμα είναι ο κάθε ένας να συκοφαντείται και να χτυπιέται πιο εύκολα.
Και εδώ, στο Υπουργείο Παιδείας, η αδράνεια και η επανάπαυση πατάνε σε τέτοιες λογικές: Από τη μια η αγανάκτηση και ο θυμός, από την άλλη όμως η ελπίδα ότι εμάς δεν θα μας πιάσουν τα μέτρα, ότι στον ευρύτερο εντάξει, αλλά στον στενό δημόσιο τομέα δεν μπορούν να κάνουν απολύσεις, ότι ακόμη κι αν απολύσουν αορίστου, τους μόνιμους δεν μπορούν να τους αγγίξουν, ότι είμαστε χαμηλόμισθοι σε σχέση με άλλους και δεν μπορεί να μας μειώσουν κι άλλο τους μισθούς. Πέρα απ’ το ότι αυτού του τύπου οι βεβαιότητες καταρρίπτονται συνεχώς τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, ακόμη κι αν κάποιος δεν απολυθεί, θα έχει σίγουρα απολυμένους στην οικογένειά του. Ακόμη κι αν δεν μας κόψουν κι άλλο τον μισθό, θα μας εξοντώσουν με τους φόρους και πάει λέγοντας. Κι ότι τελικά σε μια κοινωνία που δυστυχεί δεν μπορείς να είσαι ευτυχισμένος. Γι’ αυτό πρέπει να πούμε: ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!
Τις τελευταίες μέρες κάτω από την πίεση των εργαζόμενων, έγιναν μια σειρά κινητοποιήσεις μέχρι και «καταλήψεις» υπουργείων. Κινητοποιήσεις που όμως δεν ήταν οργανωμένες από τα κάτω, μέσα από γενικές συνελεύσεις. Η ΑΔΕΔΥ ανακοίνωσε στους εργαζόμενους ότι θα προχωρήσει σε καταλήψεις υπουργείων, όρισε την αρχή και το τέλος της κινητοποίησης. Δεν μπορεί να αγνοήσει κανείς την δυναμική που φαίνεται να υπάρχει στους χώρους δουλειάς, την αγανάκτηση που φουντώνει. Όσο όμως αφήνουμε εμείς οι εργαζόμενοι τον αγώνα στα χέρια της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, καμιά κυβέρνηση δεν αισθάνεται ότι απειλείται. Πόσο μάλλον που εδώ στο Υπουργείο Παιδείας, δεν έχουμε κάνει συνέλευση εδώ και μήνες.
Ας φροντίσουμε λοιπόν σήμερα να γίνει μια ουσιαστική κουβέντα για το πώς μπορούμε να αντιπαλέψουμε την πολιτική των μνημονίων και της εξαθλίωσης της ζωής μας. Ας προτείνουμε, ας πούμε ιδέες για το τι μπορούμε να κάνουμε. Εμείς και όχι κάποιοι άλλοι για μας. Ας σηκώσουμε το χέρι μας να ψηφίσουμε γι’ αυτά που εμείς θα υλοποιήσουμε κι ας έρθουμε μετά, όταν εμείς θα το ορίσουμε, σε νέα γενική συνέλευση, να κάνουμε τον απολογισμό και να αποφασίσουμε πώς θα προχωρήσουμε. Ας δούμε πώς μπορούμε να έρθουμε σε επαφή με τους εργαζόμενους σε άλλα υπουργεία και υπηρεσίες, πώς μπορούμε να συντονίσουμε τον αγώνα μαζί τους. Μην το αφήνουμε στην ΑΔΕΔΥ και τις ομοσπονδίες, είδαμε πού μας οδηγήσανε πατώντας πάνω στη δική μας αδράνεια.
Ξέρουμε ότι ο αγώνας για να ανατρέψουμε αυτή την πολιτική θα είναι μακροχρόνιος και σκληρός. Είναι όμως μονόδρομος, δεν υπάρχουν περιθώρια για ατομικές λύσεις και βολέματα.
Πρωτοβουλία Εργαζόμενων στο Υπουργείο Παιδείας
protovouliaergaz@yahoo.gr
10/2011

Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2011

ΟΧΙ ΣΤΑ ΝΕΑ ΧΑΡΑΤΣΙΑ! ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΙΣ ΤΥΧΕΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ!

ΟΧΙ ΣΤΑ ΝΕΑ ΧΑΡΑΤΣΙΑ!
ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΙΣ ΤΥΧΕΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ!


Συνάδελφοι, Συναδέλφισσες

Η περίοδος της παρατεταμένης λιτότητας έχει τελειώσει έτσι όπως τη γνωρίσαμε και τη ζήσαμε και αρχίζει μια νέα, αυτή της εξόντωσης του λαού μας. Μετά την περσινή επιδρομή στο εισόδημα μας με την περικοπή στα δώρα και στα επιδόματα, η πρόσφατη μείωση στους μισθούς με την εφαρμογή του ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ αλλά και αυτή που πρόκειται να ακολουθήσει με την νέα ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΕΠΙΔΡΟΜΗ με την «εισφορά αλληλεγγύης», το «τέλος ακινήτων», αλλά και η εφαρμογή του δήθεν νέου μισθολογίου της κυβέρνησης διαμορφώνει μια εφιαλτική προοπτική για τους εργαζομένους στο δημόσιο αλλά και για τις οικογένειες τους που δέχονται έτσι και αλλιώς εμμέσως πλην σαφώς τις επιπτώσεις από τη γενικότερη αφαίμαξη, με τις μειώσεις μισθών, συντάξεων, επιδομάτων ανεργίας, με τις τεράστιες αυξήσεις σε είδη και υπηρεσίες πρώτης ανάγκης, με την ανεργία, την μερική απασχόληση να ανέρχονται σε πρωτοφανή ύψη. Η οικονομική θέση όλων των λαϊκών στρωμάτων οδηγείται από το κακό στο χειρότερο και ο Γ. Παπανδρέου δηλώνει ξετσίπωτα από τη ΔΕΘ, ότι ‘’αγωνιζόμαστε ώστε σε κάθε οικογένεια να υπάρχει ένας εργαζόμενος’’.

Η εξάπλωση με γρήγορο και ανεξέλεγκτο τρόπο της κρίσης όχι μόνο στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες αλλά και στις άλλες ηπείρους, δείχνει ότι τελικά δεν ήταν ο μεγάλος αριθμός δημοσίων υπαλλήλων στην Ελλάδα που μας οδήγησε εδώ. Όπως δεν δημιούργησαν την κρίση οι πρόσφυγες και οι μετανάστες, τα θύματα δηλαδή των οικονομικών ή των συμβατικών πολέμων. Μας ζητάνε να πληρώσουμε νέους φόρους και χαράτσια για να μην χρεοκοπήσει η χώρα. Μας ζητάνε να μείνουμε άνεργοι, να μείνουμε χωρίς γιατρούς και νοσοκομεία, να στέλνουμε τα παιδιά μας σε σχολεία χωρίς βιβλία και δασκάλους, να αφήσουμε τις τράπεζες να μας πάρουν τα σπίτια, για να σωθεί η χώρα, ταυτίζοντάς τη με τα συμφέροντα μιας ολιγαρχίας. Να χρεοκοπήσουν αυτοί, όχι εμείς.

Η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ, έχουν καταφέρει με τον τρόπο που κινούνται ν’ ακυρώσουν ένα από τα μεγαλύτερα όπλα διεκδίκησης και αγώνα των εργαζομένων, την ΑΠΕΡΓΙΑ. Σ’ όλη αυτή την κρίσιμη περίοδο κάνουν ό, τι μπορούν για να εκτονώσουν την αγανάκτηση και την οργή, για να σπείρουν την απογοήτευση, να διασπάσουν και να αποδυναμώσουν τους αγώνες. Το ίδιο ισχύει και με την κατάσταση του συλλόγου μας. Είναι δεδομένο ότι το διοικητικό συμβούλιο θα κάνει ό,τι μπορεί για να μην εκφραστεί η δυσαρέσκεια που υπάρχει. Τα έχουμε δει άλλωστε. Την προηγούμενη Πέμπτη που επέστρεψε η Τρόικα πραγματοποιήθηκε κατάληψη σε αρκετά Υπουργεία. Ο Σύλλογος και η Ομοσπονδία μας κράτησαν αρνητική στάση. Ούτε κουβέντα φυσικά για να δούμε πώς θα αποκτήσει η απεργία το πραγματικό της νόημα, να μην λειτουργήσει το υπουργείο και να σκεφτούμε και να δράσουμε συλλογικά.. Να επιδιώξουμε το συντονισμό με τους εργαζόμενους από το χώρο της υγείας και άλλα υπουργεία. Εμείς έχουμε λόγους να συναντηθούμε μαζί τους; Έχουμε λόγους να συναντηθούμε με τα παιδιά μας, φοιτητές και μαθητές, στους δρόμους του αγώνα, να συναντηθούμε με τους καθηγητές και τους δασκάλους; Με τους εργαζόμενους στα μέσα μεταφοράς; Με τους άλλους εργαζόμενους και άνεργους; Δεν θα το κάνουν οι ομοσπονδίες, δεν θα το κάνουν τα διοικητικά συμβούλια. Οι ευθύνες είναι όλες πάνω μας. Οφείλουμε να τις αναλάβουμε. Πρέπει να σκεφτούμε ότι όποιος σ’ αυτές τις συνθήκες μείνει μόνος, δεν στηριχτεί και δεν στηρίξει τον διπλανό του, δεν υπερασπιστεί το δικαίωμα στη ζωή, την υγεία, την παιδεία, στην τροφή τη στέγη για όλους, όποιος δεν καταλάβει ότι η αλληλεγγύη και ο αγώνας για κοινωνική δικαιοσύνη και ελευθερία είναι η μόνη διέξοδος, υποθηκεύει όχι μόνο το δικό του μέλλον αλλά και των επόμενων γενιών.

Απέναντι σε όλα αυτά είναι πλέον κάτι παραπάνω από φανερό ότι χρειάζεται να ορθωθούν οι αντιστάσεις μας. Ο εργαζόμενος δεν είναι «τσαμπατζής», δεν τα «έφαγε» μαζί με το σύστημα, ούτε «καταναλώνει παραπάνω από όσα παράγει». Τα έχει όλα πληρωμένα με τον ιδρώτα του. Είναι ο μοναδικός παραγωγός όλου του κοινωνικού πλούτου που υπάρχει, και δεν χρωστάει σε κανέναν.

Οι εργαζόμενοι ξέρουν ότι έχουν να κάνουν με μία κατοχική κυβέρνηση, μία κυβέρνηση δοσίλογων. Έχουν καταλάβει μέσα από την πείρα τους και με όλα αυτά που ζουν και βιώνουν καθημερινά ότι τα πράγματα θα χειροτερέψουν. Έχουν, επίσης, κατανοήσει σε μεγάλο βαθμό ότι θα χρειαστούν μεγάλοι αγώνες για να ανοίξει ο δρόμος της μαζικής αντίστασης με μεγαλύτερη ορμή και αποφασιστικότητα.

Τώρα ο λαός ξέρει και το απέδειξε ότι μπορεί να βγει μαζικά στους δρόμους και να πλημμυρίσει τις πλατείες. Μπορεί να ξαναδοκιμάσει τις δυνάμεις του και να οργανώσει καλύτερα την πάλη του και να γίνει το εργατικό και λαϊκό κίνημα ο εφιάλτης των δυνάμεων της αντιλαϊκής επίθεσης. Επειδή φοβούνται τον λαό έχουν υψώσει κάγκελα παντού, εγκατέστησαν μόνιμα τα ΜΑΤ στους χώρους εργασίας μας. Το σύνθημα για ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ παραμένει επίκαιρο.

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΜΑΖΙΚΑ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ,

ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΑΠΟΦΑΖΙΖΟΥΝ ΑΛΛΟΙ ΓΙΑ ΜΑΣ ΧΩΡΙΣ ΕΜΑΣ

ΑΓΩΝΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΠΟΛΥΠΛΕΥΡΟΣ ΜΑΖΙΚΟΣ ΓΙΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΝΕΟΤΑΞΙΚΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ

·         ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ-ΥΓΕΙΑ-ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΡΟΝΟΙΑ

·         ΝΑ ΠΑΡΘΟΥΝ ΠΙΣΩ ΟΛΕΣ ΟΙ ΜΕΙΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΜΙΣΘΩΝ ΜΑΣ. ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΑΥΞΗΣΕΙΣ

·         ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΧΑΡΑΤΣΙ

·         ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ, ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

·         ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ Η  ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ  ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ, ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ, Δ.Ν.Τ., Ε.Ε.

Πρωτοβουλία Εργαζόμενων στο Υπουργείο Παιδείας

Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2011

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΑΓΩΝΑΣ


Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΑΓΩΝΑΣ.

ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ, ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ.

ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΠΑΡΑΓΩΓΗ, ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΟΙ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ, ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ, Δ.Ν.Τ. ΚΑΙ Ε.Ε.

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΑΔΕΔΥ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ, (12.30 μέχρι τη λήξη του ωραρίου)

ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ 1 μ.μ ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ.

Πρωτοβουλία Εργαζόμενων στο Υπουργείο Παιδείας
 protovouliaergaz@yahoo.gr

Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου 2011

Συνάδερφοι/ συναδέρφισσες


06-09-2011
Συνάδερφοι/ συναδέρφισσες.
Το τελευταίο διάστημα θα έχετε παρατηρήσει όλοι την έντονη ανησυχία της πολιτικής ηγεσίας και των στελεχών τους, διότι προφανώς αισθάνονται ότι απειλούνται από τους εργαζόμενους μέσα και έξω από το υπουργείο. Το μετατρέπουν, λοιπόν σε φρούριο. Κάγκελα παντού, καθημερινή παρουσία των δυνάμεων καταστολής, απαγόρευση εισόδου των εργαζομένων στο υπόγειο γκαράζ. Το τελευταίο διάστημα το μόνο που «χτίζεται» στο χώρο της Παιδείας είναι τα οχυρωματικά έργα στο υπουργείο, όλα τα υπόλοιπα μέτρα γκρεμίζουν αυτό που μέχρι τώρα ξέραμε σαν Δημόσια Δωρεάν Παιδεία.
Συνάδελφοι/σσες, αυτό δεν σημαίνει ότι εμείς πρέπει ν΄ ανεχτούμε οποιαδήποτε εγκληματική για την ασφάλειά μας παράλειψη στο χώρο εργασίας μας. Αν σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης (σεισμός, φωτιά κ.λ.π.) ακολουθήσουμε τις οδηγίες διαφυγής από το κτίριο, οι οποίες εκτός των άλλων δίνονται στα διαγράμματα που είναι αναρτημένα στους διαδρόμους, θα βρεθούμε μπροστά σε κλειδωμένες πόρτες. Συγκεκριμένα:
Από τις 4 εξόδους που προβλέπονται στο ισόγειο, ανοιχτή είναι μόνο μία, η κεντρική. Οι υπόλοιπες 3 είναι κλειδωμένες. Στις δύο υπάρχει κλειδί σε κουτάκι το οποίο θα πρέπει να σπαστεί σε περίπτωση ανάγκης. Στην τρίτη, πτέρυγα Δ μπροστινή πλευρά του κτιρίου, δεν είναι δυνατόν να φτάσει κανείς μέχρι την έξοδο καθώς έχουν κλειδωθεί οι ενδιάμεσες πόρτες και έχει τοποθετηθεί και ανακοίνωση που απαγορεύει να προχωρήσεις.
Αν μάλιστα ακολουθώντας τις οδηγίες που ισχύουν για περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης κατέβουμε από τους ορόφους τη σκάλα που βρίσκεται στην μπροστινή άκρη της πτέρυγας Δ, φτάνοντας στο ισόγειο θα βρεθούμε μπροστά σε κλειδωμένη πόρτα και αν θέλουμε να βγούμε από το κτίριο θα πρέπει πάλι να ανέβουμε πάνω, και να κατέβουμε από άλλη σκάλα. Καταλαβαίνουμε τι σημαίνει αυτό σε συνθήκες πανικού και με δεκάδες ή εκατοντάδες ανθρώπων να προσπαθούν να διαφύγουν από αυτό το σημείο.
Απευθυνθήκαμε στους υπεύθυνους της Πολιτικής Σχεδίασης για έκτακτη ανάγκη και οι απαντήσεις που πήραμε δεν είναι ικανοποιητικές. Οι κανονισμοί δεν προβλέπουν κλειδωμένες πόρτες και κουτάκια που σε συνθήκες πανικού πρέπει να σπαστούν. Οι έξοδοι διαφυγής θα πρέπει να είναι εύκολα ανοιγόμενες προς την κατεύθυνση διαφυγής (π.χ. με μπάρες πανικού όπως οι ενδιάμεσες πόρτες στους ορόφους) χωρίς τη χρήση κλειδιού. Κλειδί μπορεί να χρησιμοποιείται μόνο από έξω προς τα μέσα.
Η αμέλεια για τα ζητήματα αυτά είναι εγκληματική. Πρέπει να ανοίξουν άμεσα οι προβλεπόμενες έξοδοι και να δοθούν νέες οδηγίες και διαγράμματα.
Το διοικητικό συμβούλιο του συλλόγου είναι και σε αυτή την περίπτωση άφαντο. Πρέπει να σταματήσουμε απλά να τους καταγγέλλουμε για το τι δεν κάνουν για μας και ν’ αναλάβουμε τις ευθύνες μας για τα κρίσιμα ζητήματα που αφορούν τη ζωή μας. Και αυτή την περίοδο οι ευθύνες μας είναι πολλές. Κάθε μέρα ανακοινώνονται και νέα μέτρα και πρέπει να δούμε και εμείς, πώς μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους θα αντισταθούμε. Ο μόνος τρόπος είναι μέσα από τις γενικές συνελεύσεις που πρέπει να επιβάλουμε να γίνουν, να πάρουμε αγωνιστικές αποφάσεις που θα τις υλοποιήσουμε εμείς οι ίδιοι, μέσα από ανοιχτές επιτροπές αγώνα.
Πρωτοβουλία Εργαζόμενων στο Υπουργείο Παιδείας

Δευτέρα 25 Ιουλίου 2011

ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ! ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ!


ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ! ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ!

Για μια ακόμα φορά το τελευταίο διάστημα γίναμε θεατές της κρατικής βίας (ξυλοδαρμοί και ρίψη χημικών), ακόμα και εντός του χώρου του Υπουργείου. Αυτή τη φορά χθες εναντίον φοιτητών που προασπίζονται το δικαίωμα για μια δωρεάν δημόσια παιδεία, για την οποία ας μη ξεχνάμε χύθηκε αρκετό αίμα (κι απ’ ότι φαίνεται συνεχίζεται να χύνεται). Το σύνθημα «ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» παραμένει επίκαιρο όσο και τότε.
ΨΩΜΙ: Η πολιτική Κυβέρνησης-Τρόικας οδηγεί στην ανεργία ή/και σε «κινεζοποίηση» τα λαϊκά εισοδήματα.
ΠΑΙΔΕΙΑ: κλείνει σχολεία, μειώνει το διδακτικό προσωπικό και με το νέο νόμο πλαίσιο για την ανώτατη εκπαίδευση οδηγεί στην πλήρη απαξίωσή της, φέρνει χορηγούς, δίδακτρα, καταργεί συγγράμματα, κλείνει εστίες και πολλά άλλα.
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ: Για να τα πετύχει όλα αυτά και να κάμψει τις αντιστάσεις καταφεύγει στην απροκάλυπτη βία. Μάρτυρές της ήμασταν στις 28-29 του Ιούνη στο Σύνταγμα. Μέσα σε δύο μέρες ρίχτηκαν 2.200 χημικά και την επομένη παραγγέλθηκαν 10.000 έναντι 900.000 ευρώ.
Ελπιδοφόρα και σημάδι ότι κάτι αλλάζει στην κοινωνία μας, είναι η αλληλεγγύη που επέδειξε σημαντικός αριθμός εργαζόμενων του υπουργείου, στους αγωνιζόμενους φοιτητές. Η έντονη διαμαρτυρία για την αστυνομική βία και η απαίτηση να αφεθεί ελεύθερος ο φοιτητής που κρατούνταν στην είσοδο του υπουργείου, είναι μια παρακαταθήκη για το χώρο μας. Από την άλλη, είδαμε και συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ, συμβούλους της υπουργού, ανώτατα διοικητικά στελέχη του υπουργείου, την ώρα που τα ΜΑΤ κυνηγούσαν, χτυπούσαν και συλλάμβαναν φοιτητές, να προσπαθούν να μας πείσουν για τη δημοκρατική τους ευαισθησία και για την πρόθεσή τους να μεσολαβήσουν για να μη γίνουν συλλήψεις, αρκεί «να γυρίσουμε όλοι στα γραφεία μας», «για να μην εκνευρίζουμε τους αστυνομικούς». Τους διαμηνύουμε ότι η τακτική του χαμαιλέοντα δεν αποδίδει πια. Δεν γίνεται να είναι και με την εξουσία και να θέλουν να τα έχουν καλά και με την κοινωνία. Ο ρόλος τους είναι συγκεκριμένος και ξεκάθαρος, εδώ και πολλά χρόνια έχουν διαλέξει στρατόπεδο.
Σύσσωμη η πολιτική ηγεσία και οι παρατρεχάμενοί της βροντοφωνάζουν «ΠΡΩΤΑ Ο ΜΑΘΗΤΗΣ», την ώρα που η πολιτική που προωθούν χτυπάει το παρόν και το μέλλον των μαθητών και των οικογενειών τους. Ταυτόχρονα, το εισόδημα εκπαιδευτικών και υπαλλήλων στις υπηρεσίες συμπιέζεται συνεχώς. ΟΛΩΝ; Όχι κι όλων. Σύμφωνα με την απόφαση αρ. πρωτ.:32534/Η/18-03-2011 (ΑΔΑ: 4 Α1Σ9-Η7) εγκρίνεται δαπάνη 1.146.600,00 ευρώ για το έτος 2011 που αφορά στην υπερωριακή απασχόληση (45 ωρών) των υπαλλήλων, μετακλητών, αποσπασμένων, ειδικών συμβούλων – συνεργατών (που λέγαμε παραπάνω) και ειδικών επιστημόνων στα Πολιτικά Γραφεία στο Υπουργείο (Υπουργού, Αναπληρώτριας, Υφυπουργών, Γενικού Γραμματέα και Ειδικών Γραμματέων). Διαπιστώνουμε ότι απασχολούνται 130 άτομα χωρίς να υπολογίσουμε τους 27 αστυνομικούς και οδηγούς που είναι επίσης στην ίδια απόφαση.
Οι κινήσεις της κυβέρνησης των δοσίλογων, που στοχεύουν στην δημιουργία σιδερόφρακτων ταγμάτων ασφαλείας πρόθυμων να ορμίσουν με λύσσα και να εξαλείψουν κάθε κίνηση διεκδίκησης ή διαμαρτυρίας προκύπτουν και από το γεγονός ότι η αναλογία περίπου 71 αστυνομικοί ανά 10.000 κατοίκους πρόκειται για τις υψηλότερες στον κόσμο, υψηλότερη ακόμα και από χώρες στις οποίες κυριαρχούν δικτατορικά ή στρατοκρατικά καθεστώτα. Το σύνολο προσωπικού στα σώματα ασφαλείας (αστυνομία, λιμενικό πυροσβεστική) είναι 71.500 με στοιχεία του 2011 (από τις εταιρείες ICAP και HayGroup για τα Υπουργεία Εσωτερικών και Οικονομικών). Μέσα στο μνημονιακό 2010, όλος ο Δημόσιος Τομέας συρρικνώθηκε κατά 10%, εκτός από τα σώματα ασφαλείας που αυξήθηκαν κατά 5%. Ενώ η Τρόικα πιέζει για καθεστώς «10 αποχωρήσεις, αντί μιας πρόσληψης στον Δημόσιο Τομέα», και ενώ συζητούνται απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, την ίδια στιγμή η Τρόικα επιτρέπει (ή επιβάλλει;) να ξεκινήσει η διαδικασία μέσα στο 2011 για νέα καταιγίδα προσλήψεων 2.700 αστυνομικών (απόφαση ΔΙΠΠ/Φ. ΕΓΚΡ. 12/34/2803).
ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Η ΧΟΥΝΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΤΟ ’73
Πρωτοβουλία Εργαζόμενων στο Υπουργείο Παιδείας
protovouliaergaz@yahoo.gr
7/2011

Σάββατο 18 Ιουνίου 2011

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΣΥΖΗΤΗΣΗ


ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΣΥΖΗΤΗΣΗ

Συνάδερφοι/σες στην συγκέντρωση-συζήτηση του συλλόγου που έγινε την Τρίτη εκφράστηκε όπως ήταν φυσικό η αγανάκτηση για τα μέτρα που προωθούνται εδώ και ένα χρόνο και τώρα με το μεσοπρόθεσμο και η αγωνία για το μέλλον. Εκφράστηκε επίσης η δυσαρέσκεια για την αδράνεια που δείχνει το διοικητικό συμβούλιο του συλλόγου καθώς και η διάθεση να αντισταθούμε. Επειδή και εμείς πιστεύουμε ότι:
-Τώρα πρέπει να κάνουμε κάτι, αύριο θα είναι αργά.
-Δεν πρέπει να περιμένουμε από κανένα να μας λύσει τα προβλήματα, η λογική της ανάθεσης έχει δείξει τα όριά της.
-Η δυσαρέσκεια και η οργή πρέπει να μετατραπεί σε σχέδιο αγώνα, σε δράση, να μη μείνει στο επίπεδο της γκρίνιας, αυτή δεν ενοχλεί κανένα.
Καλούμε σε συζήτηση στο κυλικείο την Τρίτη 21/6 στις 10.30 π.μ. για να δούμε πώς θα απαιτήσουμε από το διοικητικό συμβούλιο να προχωρήσει άμεσα σε συνέλευση και τις προτάσεις που θα κατεβάσουμε εκεί, τόσο ως προς το διεκδικητικό πλαίσιο όσο και για τις μορφές πάλης. Πιστεύουμε ότι είναι απαραίτητη η συμπόρευση τόσο με τους συναδέρφους που προέρχονται από τον Ο.Ε.Ε.Κ. όσο και με τους αποσπασμένους εκπαιδευτικούς και τους καλούμε στην συζήτηση για να δούμε από κοινού τις δράσεις μας.
Πρωτοβουλία Εργαζόμενων στο Υπουργείο Παιδείας
protovouliaergaz@yahoo.gr
6/2011

Τετάρτη 15 Ιουνίου 2011

Αυξήσεις τιμών, μειώσεις μισθών, ανεργία, κρατική-παρακρατική τρομοκρατία…


Αυξήσεις τιμών, μειώσεις μισθών, ανεργία, κρατική-παρακρατική τρομοκρατία…
Το κάθε φορά επικαιροποιημένο μνημόνιο, το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, με πολλά "δωράκια" για τις πλάτες μας, η καταπάτηση των δικαιωμάτων πολλών δεκαετιών δείχνουν να μην έχουν τέλος. Κι όλα αυτά φαίνεται σαν να μην μας αφορούν.
Δεν μας αφορά ότι θα γίνουμε υπάλληλοι του κράτους, χωρίς οργανικές θέσεις; Δεν μας αφορούν οι υποχρεωτικές μετατάξεις με αξιολόγηση; (απολύσεις δηλαδή). Τι θα γίνει με τους συναδέλφους μας που προέρχονται από τον ΟΕΕΚ και βρίσκονται εδώ με προσωρινή μετάταξη; Η σύνδεση μισθού-παραγωγικότητας που έρχεται με το νέο μισθολόγιο δεν μας αφορά; Τι είδους παραγωγικότητα και πως μετριέται π.χ. στο υπουργείο μας; Με το πόσοι διορισμοί, μεταθέσεις, αποσπάσεις γίνονται ή με το πόσα έγγραφα συντάσσουμε; Δεν μας αφορά το ξεπούλημα της υγείας, της παιδείας και οποιουδήποτε αγαθού έχει δημόσιο χαρακτήρα; Όλα αυτά και άλλα πολλά μας αφορούν γιατί έχουν να κάνουν με τις ζωές μας.
Πρέπει ν' αντισταθούμε σ' αυτήν την αδιέξοδη πολιτική που μας οδηγεί στην καταστροφή. Που τα παίρνει από μας (που δεν τα φάγαμε μαζί) και τα δίνει γι’ ακόμα μια φορά σ' αυτούς που τα φάγανε μαζί. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι το σύνολο του ποσού της δανειακής σύμβασης-"βοήθειας" των 110 δις πάει για την πληρωμή των τοκοχρεολυσίων-πανωτοκίων κι όχι (όπως θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε) για μισθούς και συντάξεις.
Με την απάθεια και την αδιαφορία μας να μη συναινέσουμε στο έγκλημα που διαπράττουν, να μην τους επιτρέψουμε να υποθηκεύσουν τις ζωές μας και τις ζωές των παιδιών μας.
Πολλοί ρωτούν: και τι μπορούμε να κάνουμε; Εμείς λέμε ότι στην ιστορία δεν υπάρχουν μονόδρομοι. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να παλέψουμε κι όχι να σκύψουμε το κεφάλι στους αυτουργούς του εγκλήματος και στους εκάστοτε συνεργάτες τους (ΜΜΕ, γραφειοκράτες συνδικαλιστές, βολεμένους κτλ.). Αν δεν πάρουμε στα χέρια μας τις ζωές μας θα είμαστε άξιοι της τύχης μας. Μόνο μέσω του συλλογικού αγώνα, της αλληλεγγύης μπορούμε να διεκδικήσουμε μια καλύτερη ζωή.
Το δρόμο δείχνουν οι εξεγερμένοι ανά τον κόσμο. Τη σκυτάλη της αγανάκτησης των λαών της Β. Αφρικής παίρνουν σιγά-σιγά στα χέρια τους οι λαοί του νότου της Ευρώπης. Φτάνει αυτό; Μάλλον όχι, αλλά είναι μια καλή αρχή. Το αυθόρμητο κίνημα για να έχει αποτέλεσμα πρέπει να συνειδητοποιηθεί και να οργανώσει την αντίστασή του. Αυτό πρέπει να γίνει σε κάθε χώρο δουλειάς.
Απέναντι στη χρόνια αδράνεια του Δ.Σ. του Συλλόγου να εκφράσουμε την αντίθεσή μας, να αντισταθούμε.
Ζητάμε να συγκληθεί άμεσα Γ.Σ. του Συλλόγου με συμμετοχή των αποσπασμένων εκπαιδευτικών (με δικαίωμα λόγου) και με θέμα τον τρόπο αντίδρασής μας στις εγκληματικές επιλογές της Κυβέρνησης-Τρόικας και τις μορφές πάλης που μπορούμε να προβάλλουμε.
Πρωτοβουλία Εργαζόμενων στο Υπουργείο Παιδείας
protovouliaergaz@yahoo.gr
6/2011

Τετάρτη 25 Μαΐου 2011

ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ, ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ


ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ, ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ.

Η δολοφονία του Μ. Καντάρη για μια βιντεοκάμερα ήταν ένα τρομερό σοκ για όλη την κοινωνία. Ακόμα μεγαλύτερο σοκ ήταν το πώς οι φασιστικές ομάδες αξιοποίησαν το γεγονός για να μετατρέψουν την Αθήνα σε Βερολίνο της δεκαετίας του 30 τότε που οι ορδές των Ναζί μαχαίρωναν, άνοιγαν κεφάλια και έσπαγαν μαγαζιά Εβραίων, αυτών στους οποίους είχαν φορτώσει την ευθύνη για την οικονομική κρίση και τη φτώχεια που βίωνε ο γερμανικός λαός, αλλά και για κάθε έγκλημα που συνέβαινε. Η άνοδός τους στην εξουσία είχε σαν αποτέλεσμα τον πόλεμο (το ιδεολόγημα στο οποίο στηρίχτηκε ήταν η καθαρότητα της φυλής), με τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, που προσπαθούν σήμερα να μας κάνουν να ξεχάσουμε.
Η αύξηση της εγκληματικότητας το επόμενο διάστημα θα είναι ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα που θα αντιμετωπίσουμε σαν κοινωνία και θα επηρεάσει την καθημερινότητα και τον τρόπο ζωής του καθενός/μιάς μας. Δεν έχει υπάρξει χώρα στον κόσμο που να έχει εφαρμοστεί πολιτική σαν αυτή που προωθείται σήμερα στην Ελλάδα, που να μη συνοδεύτηκε από αύξηση του εγκλήματος, οργανωμένου ή μη. Η περιθωριοποίηση μέρους του πληθυσμού, η μετατροπή του σε απόβλητο χωρίς καμιά προοπτική ενσωμάτωσης, είναι γνωστό ότι έχει τέτοια αποτελέσματα. Το μήνυμα ότι η ανθρώπινη ζωή είναι πολύ φτηνή, στέλνεται πρώτα και κύρια από την κυβερνητική πολιτική: είτε πρόκειται για τον άρρωστο που δεν του παρέχεται η περίθαλψη που έχει ανάγκη, γιατί η υγεία αποτελεί εμπόρευμα με συγκεκριμένη τιμή, κι όποιος δεν έχει, δεν παίρνει (κι αυτό δολοφονία δεν είναι;), είτε πρόκειται για τους άστεγους που πεθαίνουν τις χειμωνιάτικες νύχτες στους δρόμους της Αθήνας, είτε για τους απολυμένους που αυτοκτονούν.
Αποτελούν τα παραπάνω άλλοθι για την εγκληματική συμπεριφορά κάποιων; Φυσικά και όχι, πάντα υπάρχει και η προσωπική ευθύνη του καθενός μέσα στις συγκεκριμένες συνθήκες που καλείται να ζήσει και αυτό ισχύει και για τους Έλληνες και για τους μετανάστες. Η κοινωνία έχει λοιπόν το δικαίωμα να αμυνθεί απέναντι σε τέτοια φαινόμενα. Από αυτό το σημείο όμως μέχρι το να στοχοποιήσουμε όλους τους μετανάστες υπάρχει μεγάλη διαφορά, κι εδώ είναι που οι φασίστες κάνουν πολιτική. Αν αποδειχτεί ότι οι δράστες είναι ναρκομανείς, τι θα γίνει; Θα κυνηγάνε να λυντσάρουνε όλους τους τοξικοεξαρτημένους; Αν αποδειχτεί ότι είναι άστεγοι; Θα δολοφονούν τους άστεγους;
Σερβία, Κόσσοβο, Ιράκ, Αφγανιστάν και τώρα Λιβύη δέχτηκαν και δέχονται τις ιμπεριαλιστικές επιθέσεις στις οποίες συμμετέχει και η Ελλάδα. Ο πόλεμος εκτός απ’ τους νεκρούς και τις καταστροφές φέρνει και την προσφυγιά. Οφείλουμε να αντιδράσουμε, να σταματήσουμε την εμπλοκή της Ελλάδας στους πολέμους αυτούς, οι οποίοι, πέρα από τα προσχήματα που προβάλουν, γίνονται για τα συμφέροντα του κεφαλαίου και των πολυεθνικών. Η κυβέρνηση μας λέει ότι συμμετέχουμε για να υπερασπιστούμε τα συμφέροντά μας. Εμείς θα δεχτούμε ότι ο δρόμος για την ανάπτυξη περνά και από τα ερείπια των βομβαρδισμένων χωρών;
Την ανάπτυξη στήριξαν και οι δεκάδες νεκροί και σακατεμένοι μετανάστες εργάτες στα κάτεργα των ολυμπιακών έργων, τα οποία θα πληρώνουμε όχι μόνο εμείς αλλά και οι επόμενες γενιές, την ανάπτυξη στηρίζουν και σήμερα σε καθεστώς σκλαβιάς στα φραουλοχώραφα της Μανωλάδας. Και παρ’ όλα αυτά, θα συνεχίσουν να έρχονται με κάθε μέσο, από στεριά και από θάλασσα για να γλιτώσουν από τις βόμβες, τους λιμούς και τις περιβαλλοντικές καταστροφές που τα επόμενα χρόνια θα ερημώσουν ολόκληρες περιοχές. Έτσι όπως κάποτε φεύγανε οι πεινασμένοι Ευρωπαίοι, ανάμεσά τους και Έλληνες, για να βρουν τον παράδεισο, στην Αμερική. Πόσους μπορούν να πνίξουν στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο; Πόσους ακόμη να ανατινάξουν στα ναρκοπέδια του Έβρου; Πόσους να βασανίσουν στα αστυνομικά τμήματα και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης (υποδοχής τα λένε) που ετοιμάζουν;
Μια κοινωνία που δεν αντιστέκεται για να υπερασπιστεί τα δίκαιά της, το δίκιο του εργαζόμενου και του άνεργου, το δίκιο του νεολαίου και του συνταξιούχου, είναι λογικό να βρίσκει πιο εύκολο να φορτώσει τις ευθύνες και το μίσος της στους πιο αδύναμους. Αφού ο ιδιωτικός υπάλληλος είναι έτοιμος να κατασπαράξει τον δημόσιο και ο άνεργος τον συμβασιούχο, γιατί να μην στραφούμε κι ενάντια στους μετανάστες; Ποιοι έχουν σειρά μετά απ’ αυτούς; Οι τσιγγάνοι; Οι ομοφυλόφιλοι; Οι ανάπηροι που μας κοστίζουν και κάτι παραπάνω; Όσοι δεν είναι χριστιανοί ορθόδοξοι;
Τα Μ.Μ.Ε. που εδώ και χρόνια συστηματικά στοχοποιούν και δαιμονοποιούν τους μετανάστες, μας παρουσιάζουν τις φασιστικές συμμορίες σαν «επιτροπές κατοίκων». Μα τι έκαναν αυτοί οι τόσο μαχητικοί «κάτοικοι» για την υποβάθμιση των γειτονιών τους, για το τσιμέντο, την έλλειψη ελεύθερων χώρων, τον δηλητηριασμένο αέρα που αναπνέουν τα παιδιά τους, τα σκουπίδια που έχουν πνίξει τα σπίτια τους; Για να μην κάνουν τα παιδιά τους μάθημα σε ανήλιαγα μπουντρούμια, για καλύτερη υγεία και κοινωνική πρόνοια για τους αδύναμους; Τι έκαναν για να διεκδικήσουν από την εξουσία, από το δήμο και την κυβέρνηση, αυτά που δικαιούνται; Για το ότι οι γειτονιές τους έχουν μετατραπεί σε πιάτσα εμπορίου ναρκωτικών και σαρκός, μόνο οι μετανάστες φταίνε; Φυσικά και είναι και μετανάστες στα εγκληματικά αυτά κυκλώματα. Έλληνες όμως, δεν είναι; Και αυτά που λέγονται ότι η υποβάθμιση του κέντρου έγινε σύμφωνα με σχέδιο και τη συνεργασία πολιτικών, αστυνομίας, κυκλωμάτων της νύχτας και μεγάλων συμφερόντων από το χώρο του real estate για να διώξουν τους κατοίκους αρπάζοντάς τους για ένα κομμάτι ψωμί τα σπίτια τους, και μετά να φέρουν την «ανάπλαση»; Πόσο αθόρυβα πέρασε η αποκάλυψη της δίωξης υποψήφιου περιφερειάρχη με το ψηφοδέλτιο της χρυσής αυγής, για τη δολοφονία δύο ανθρώπων, και την πιθανή εμπλοκή του και σε άλλα εγκλήματα, ιδιοκτήτη μπαρ στην περιοχή του Άγιου Παντελεήμονα και πρωτεργάτη της «επιτροπής κατοίκων» που θέλει να καθαρίσει τη γειτονιά από την εγκληματικότητα;
Πάντα στην ιστορία, τις φασιστικές συμμορίες τις πλαισίωναν λούμπεν, κακοποιά στοιχεία και αποβράσματα. Αυτοί δεν θα αποτελούσαν πρόβλημα για το λαϊκό κίνημα, αν δεν είχαν την ανοιχτή στήριξη της εξουσίας, πολιτικής και οικονομικής. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη διάρκεια του πολύωρου πογκρόμ στο κέντρο της Αθήνας την Πέμπτη 12 Μαΐου, τα ΜΑΤ δεν παρενέβησαν για να τους εμποδίσουν, ακόμα κι όταν επιτέθηκαν στο κέντρο στήριξης αστέγων. Μετά τις φασιστικές επιθέσεις που είχαν σαν αποτέλεσμα ένα νεκρό μετανάστη και δεκάδες άλλους τραυματισμένους στα νοσοκομεία, έγιναν 40 προσαγωγές ακροδεξιών, χωρίς καμιά να καταλήξει σε σύλληψη και σε απαγγελία κατηγοριών, αντίθετα συνελήφθησαν δύο μετανάστες για σωματική βλάβη και φθορές! Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που σ’ αυτή την πόλη ζούμε στιγμές αγαστής συνεργασίας φασιστών και αστυνομίας.
Σήμερα που η κυβέρνηση, ενόψει και των νέων πιο σκληρών μέτρων που έρχονται, ξέρει ότι η κοινωνία είναι στα πρόθυρα της έκρηξης, θα προσπαθήσει να χρησιμοποιήσει σαν δύναμη κρούσης και τους φασίστες. Μαζί με το γκλομπ του ΜΑΤατζή, θα χτυπάει και το μαχαίρι του φασίστα. Ταυτόχρονα θα παρουσιάζει τις δολοφονικές τους επιθέσεις, σαν σύγκρουση ακραίων ομάδων, νεολαιίστικων κ.λ.π. Για να περάσει το μήνυμα, «κάτσε στ’ αυγά σου, μη μιλάς, κάνε πως δεν καταλαβαίνεις, για να τη βγάλεις καθαρή». Η ιστορία μας διδάσκει ότι αν σήμερα είναι οι μετανάστες αυτοί που δέχονται την επίθεση από τους φασίστες, πολύ σύντομα θα είναι ο απεργός, ο μαθητής, ο άνεργος.
Απέναντι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα , την εξαθλίωση και τον κανιβαλισμό να αντιτάξουμε την αλληλεγγύη, την αυτοοργάνωση και την αξιοπρέπεια. Στους χώρους δουλειάς και στις γειτονιές, να απαντήσουμε στην επίθεση που δεχόμαστε. Τα ιδεολογήματα της εξουσίας και των Μ.Μ.Ε. δεν είναι η μοναδική άποψη σ’ αυτή την κοινωνία. Καθημερινή αντίσταση στην πολιτική του Μνημονίου, του Δ.Ν.Τ. και της Ε.Ε.
ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΙΣΟΤΗΤΑΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ.
Πρωτοβουλία Εργαζόμενων στο Υπουργείο Παιδείας
protovouliaergaz@yahoo.gr
5/2011

Τρίτη 10 Μαΐου 2011

Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΣΤΑΜΑΤΑ! ΕΞΩ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ!


Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΣΤΑΜΑΤΑ! ΕΞΩ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ!

Η απεργιακή διαδήλωση της 11ης Μαΐου δέχτηκε τέτοιου μεγέθους και αγριότητας δολοφονική επίθεση από τις δυνάμεις των ΜΑΤ, που μόνο σε σχέδιο και συγκεκριμένες εντολές από την κυβέρνηση μπορεί να αποδοθεί. Δεν πρόκειται απλά για υπερβάλλοντα ζήλο κάποιων θερμόαιμων αστυνομικών.
Δεκάδες σοβαρά τραυματισμένοι κι ένας διαδηλωτής από το μπλοκ της Συνέλευσης Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης / Πατησίων να δίνει τη μάχη για τη ζωή του στο νοσοκομείο Νίκαιας.
Η κυβέρνηση προσπαθεί με τη βία και την τρομοκρατία να σταματήσει το ποτάμι της οργής που φουντώνει. Σήμερα όμως η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ στην επίθεση κεφαλαίου, κυβέρνησης και Δ.Ν.Τ. είναι μονόδρομος για την κοινωνία. Άλλωστε ξέρουμε καλά ότι η εξουσία δολοφονεί όχι μόνο με τα γκλομπ και τα δακρυγόνα αλλά και με την ανεργία, τη διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης και της υγείας, την περιθωριοποίηση.
Ενάντια στη φτώχεια και την εξαθλίωση, το φόβο και το ρατσισμό, να αντιτάξουμε τους αγώνες για μια κοινωνία δικαιοσύνης και ελευθερίας, Να μην αφήσουμε να κυριαρχήσει ο κοινωνικός κανιβαλισμός και ο φασισμός. Οι επιθέσεις σε μετανάστες με αποκορύφωμα τη δολοφονία ενός στα Κάτω Πατήσια, φέρνουν στο μυαλό μας μνήμες από τις χειρότερες στιγμές της ιστορίας και μας βάζουν το καθήκον να εμποδίσουμε την επανάληψή τους.
· Κάτω η κρατική τρομοκρατία και καταστολή
· Ενάντια στην κρατική καταστολή και την επίθεση κεφαλαίου, κυβέρνησης, Ε.Ε.και Δ.Ν.Τ.
ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 12 ΜΑΗ
ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΣΤΙΣ 6:00 μ.μ.
ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ!
Πρωτοβουλία εργαζόμενων στο Υπουργείο Παιδείας
5/2011

Δευτέρα 9 Μαΐου 2011

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ 11 ΜΑΗ 2011


ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ 11 ΜΑΗ 2011

Συναδέρφισσες, συνάδερφοι,
Η πάροδος ενός έτους από την υπογραφή του κατάπτυστου μνημονίου (προς απογοήτευση όσων πίστευαν το αντίθετο) το μόνο που έφερε ήταν πρόσθετα μέτρα και επιπλέον βάρη στις πλάτες των εργαζομένων, τα οποία και συνεχίζονται με καταιγιστικούς ρυθμούς.
Μείωση των αποδοχών μας, απολύσεις-ανεργία στον ιδιωτικό τομέα και ο εκβιασμός των ατομικών συμβάσεων, κατάργηση στην πράξη της φαρμακευτικής περίθαλψης (τα φαρμακεία δεν εκτελούν συνταγές του ΟΠΑΔ και άλλων ταμείων), αύξηση ΦΠΑ σε 23% και μια σειρά άλλα. Κι από Σεπτέμβρη έρχονται: ενιαίο μισθολόγιο, που σημαίνει περαιτέρω μείωση των μισθών μας, συγχωνεύσεις σχολείων και μείωση οργανικών θέσεων εκπαιδευτικών, κατάργηση των οργανικών θέσεων, «όλοι κρατικοί υπάλληλοι» δηλ. «Καλλικράτης» παντού και ακόμα περισσότερες υποχρεωτικές μετατάξεις, επικείμενες απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων με την άρση της μονιμότητας και την αλλαγή του «πειθαρχικού δικαίου». Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την αύξηση των ωρών εργασίας από 2,5 έως 10 ώρες τη βδομάδα και με την απογευματινή λειτουργία των υπηρεσιών. Και αυτό, περιβεβλημένο με μια αιτιολόγηση περί δικαίου, για την εξίσωση των ωρών εργασίας δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, όπως επικαλείται η Κυβέρνηση. Η δική μας θέση είναι ότι η τεχνολογική εξέλιξη δίνει σήμερα τη δυνατότητα όλοι, δημόσιοι και ιδιωτικοί να δουλεύουμε λιγότερες ώρες, χωρίς μείωση αποδοχών όπως επιδιώκουν οι κυρίαρχοι. Αυτό απαιτείται και σαν ένα μέτρο για την αντιμετώπιση της ανεργίας.
Αξιοποιώντας στρεβλώσεις, ανισότητες, δυσλειτουργίες που οι ίδιες οι κυβερνήσεις δημιούργησαν όλα τα προηγούμενα χρόνια, προκειμένου να ελέγχουν καλύτερα τα πράγματα και να προσεταιρίζονται κομμάτια των δημοσίων υπαλλήλων, επιχειρούν μία συνολική ανατροπή των εργασιακών σχέσεων. Κανένας δεν πείθεται ότι οι αλλαγές που γίνονται έχουν στόχο την αξιοκρατία, την εξάλειψη των πελατειακών σχέσεων και τη βελτίωση της δημόσιας διοίκησης. Ο κομματικά ελεγχόμενος και με το κρατικό χρήμα καλοθρεμμένος συνδικαλισμός ήταν απαραίτητος στους κυβερνώντες όλα τα προηγούμενα χρόνια προκειμένου να διασπά τους εργαζόμενους αλλά και να δημιουργεί την αίσθηση ότι όλοι είμαστε συνυπεύθυνοι για το χάλι που υπάρχει στις υπηρεσίες, για να μπορεί να βγαίνει σήμερα ο Πάγκαλος και να μας λέει ότι «μαζί τα φάγαμε». Με τη συνενοχή αυτού του συνδικαλισμού υλοποιήθηκαν όλες οι πολιτικές καταλήστευσης του δημόσιου πλούτου σε όφελος των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων.
Αυτός ο υποταγμένος συνδικαλισμός κατάφερε ν’ απαξιώσει στα μάτια των εργαζόμενων την έννοια του αγώνα. Φυσικά, δεν θα μπορούσε να παίξει το ρόλο του αν εμείς οι εργαζόμενοι στο δημόσιο δεν του το επιτρέπαμε. Κυριάρχησε και σε μας η λογική της ατομικής λύσης, ο καθένας να διεκδικεί ξεχωριστά επιδόματα κι όχι πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς. Σήμερα που όλα αυτά καταρρέουν δεν πρέπει να επαναπαυθούμε στη λογική, «εγώ θα τη βολέψω», διότι δεν υπάρχει περίπτωση να κερδίσουμε τίποτα.
Είναι απαραίτητο σήμερα οι εργαζόμενοι, δημόσιοι και ιδιωτικοί, μόνιμοι και επισφαλείς, ντόπιοι και μετανάστες, μαζί με τους άνεργους και τη νεολαία να παλέψουμε και να μην επιτρέψουμε να κυριαρχήσουν λογικές κοινωνικού κανιβαλισμού. Αν σήμερα εμείς δεχτούμε ότι κάποιοι περισσεύουν, αύριο το σύστημα θα πει το ίδιο και για μας. Ο εχθρός είναι η πολιτικής της εκάστοτε κυβέρνησης, η οποία λειτουργεί σύμφωνα με τις οδηγίες των ΕΕ ΔΝΤ και η οικονομική ολιγαρχία προς όφελος της οποίας όλοι αυτοί λειτουργούν.
Μόνος δρόμος είναι η αντίσταση. Υπάρχει διέξοδος, αρκεί να απαλλαγούμε από την μοιρολατρία και τις αυταπάτες. Μόνο η πάλη μπορεί να ανατρέψει ό,τι μας ετοιμάζουν. Επειδή δεν τα φάγαμε μαζί και δεν χρωστάμε σε κανέναν τίποτα, παλεύουμε για μια άλλη κοινωνία, με ενωτικούς αγώνες ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, με μαχητικές αποφασιστικές απεργίες, διαδηλώσεις.
Άμεσα να συγκροτήσουμε απεργιακές επιτροπές, πρωτοβουλίες, σε κάθε χώρο δουλειάς, να κουβεντιάσουμε, να κατανοήσουμε ότι αυτό που έρχεται φέρνει τα χειρότερα, να αντιληφθούμε την δύναμή μας, να οργανώσουμε την αντίστασή μας, να συσπειρωθούμε στο σύλλογό μας, να γίνει ο σύλλογός μας όργανο πάλης, κόντρα στις επιλογές της διάλυσης.
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 11 ΜΑΪΟΥ.
Συγκέντρωση στις 11.00 π.μ. στο Μουσείο (Πατησίων)
Πρωτοβουλία εργαζόμενων στο Υπ. Παιδείας
για επικοινωνία: protovouliaergaz@yahoo.gr
5/2011

Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2011

23 ΦΛΕΒΑΡΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ


23 ΦΛΕΒΑΡΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ

ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ ΑΓΩΝΑΣ
Μας θέλουν φοβισμένους, τσακισμένους, τον καθένα μόνο του. Να μην τους κάνουμε τη χάρη.
Ιδιωτικοί και δημόσιοι υπάλληλοι, εργαζόμενοι και άνεργοι, Έλληνες και μετανάστες ενωμένοι ενάντια στην κυβέρνηση του μνημονίου, στο κεφάλαιο, την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ.
Να μην τους αφήσουμε να λεηλατήσουν τις ζωές μας και το δημόσιο πλούτο. Η κοινωνία να πάρει στα χέρια της και να καθορίσει όσα την αφορούν: από τα μέσα παραγωγής μέχρι τα μέσα μεταφοράς κι από τα σχολεία και τα πανεπιστήμια μέχρι τα νοσοκομεία. Με συνελεύσεις στους χώρους δουλειάς και στις γειτονιές, με αυτοοργανωμένους και αδιαμεσολάβητους αγώνες πέρα από τον έλεγχο του κυβερνητικού και κρατικοδίαιτου συνδικαλισμού.
Ο παλιός κόσμος σάπισε και καταρρέει. Από τους δρόμους της Τυνησίας και της Αιγύπτου μέχρι το Ουισκόνσιν των Η.Π.Α. και το Πεκίνο οι λαοί γράφουν ιστορία.
Πρωτοβουλία εργαζόμενων στο Υπουργείο Παιδείας
2/2011